Autofagia jest procesem katabolicznym, który polega na trawieniu obumarłych komórek lub ich niesprawnych części. W niektórych sytuacjach ten proces może pomóc w przeżyciu komórek, ponieważ dzięki niemu uzyskują one potrzebną do przetrwania energię.
Żeby dobrze to zobrazować należy przedstawić zjawisko głodówki czy okresowego postu, które ma podobny przebieg. Otóż w naszym organizmie zachodzą dwa istotne procesy: anabolizm i katabolizm. Ten pierwszy dotyczy reakcji, które prowadzą do stworzenia nowych komórek. Natomiast katabolizm działa odwrotnie, jest to obumieranie komórek. Każda komórka naszego ciała posiada określony czas życia, a później obumiera.
Jeżeli stan zdrowia danej osoby jest dobry ilość obumarłych komórek równa się ilości nowych komórek. W przyrodzie nic nie ginie, a równowaga musi być zachowana. Jednak u młodych, prawidłowo rozwijających się organizmów przeważają procesy anaboliczne. Już w czasie pierwszego roku życia masa urodzeniowa niemowlęcia wzrasta aż 3 razy. Natomiast przeważający katabolizm zwykle występuje podczas szkodliwych stanów dla organizmu, tj. długotrwałej choroby, głodówki, braku niezbędnych do życia składników żywności, starczego wieku czy wycieńczeniu organizmu.
Czasami bywa tak, że komórki mogą oszukać apoptozję (śmierć) i zamiast obumierać, przechodzą transformację w komórki nowotworowe. Jest jeszcze jeden niebezpieczny proces zachodzący w naszym ciele. Nazywa się nekroza, a dotyczy uwalniania się toksycznych substancji i enzymów z obumarłej komórki. Dlatego właśnie organizm wyhodował odpowiednie mechanizmy do ich wydalania. W swoich badaniach Yoshinori Ōsumi przedstawił autofagię w drożdżach, a było to w 1988 roku. Jednak nie był on pierwszym naukowcem, który nazwał ten proces.
Po raz pierwszy Christian de Duve prześledził ten proces w 1963 roku. Od wtedy zaczęto obserwować jego wpływ na ludzki organizm. W każdej komórce naszego ciała występuje enzym kinaza mTOR. Kontroluje on poziom ATP (adenozynotrifosforanu). Podczas procesu rozkładu glukozy powstaje ta cząsteczka, a mięśnie wykorzystują ją jako źródło energii. Gdy enzym kinazy uzyska prawidłowy poziom ATP wysyła sygnał organizmowi, że komórki mogą wzrosnąć. Natomiast gdy poziom ATP jest niewielki, wzrastają procesy autofagii. W cytoplazmie tworzy się błona, która zabiera i zamyka w sobie inne komórki, które zostały wyznaczone do utylizacji.
Taki autofagosom wędruje do lizosomów (organelli, które zawierają enzymy trawienne). Lizosomy pochłaniają autofagosomy i pomagają z odzyskaniu ważnych składników. Strawione substancje kierują się do cytoplazmy gdzie mogą zostać znów wykorzystane.
Nasz organizm usuwa szkodliwe pozostałości, a odzyskuje część potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu substancji. Jednakże czasami proces autofagii może nie zachodzić z prawidłową częstotliwością. Wtedy występuje w ciele człowieka patogeneza, zwłaszcza może ona wystąpić u osób starszych.
Istnieje kilka ważnych czynności, które mogą wpłynąć na zaburzenia autofagii:
Jeżeli chcemy cieszyć się dobrym zdrowiem należy pamiętać o wielu czynnikach, które składają się na cały system zdrowotny.
Wybrane źródła:
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114885,20781490,nobel-2016-z-medycyny-dla-yoshinori-ohsumi-za-badania-nad-autofagami.html
http://www.nature.com/cr/journal/v24/n1/full/cr2013169a.html – opis pierwszych badań nad autofagią
http://slawomirambroziak.pl/w-zdrowym-ciele/zywienie-glodem/
http://roguehealthandfitness.com/how-to-increase-autophagy-for-lifespan-extension/
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0092867407016856 (Autofagia w procesie patogenezy)
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.4161/auto.21327 (opis ćwiczeń, które wzmagają autofagię w tkankach)
http://laboratoria.net/artykul/13513.html (opis apoptozy- śmierci komórek)
Autofagia jest procesem katabolicznym, który polega na trawieniu obumarłych komórek lub ich niesprawnych części. W niektórych sytuacjach ten proces może pomóc w przeżyciu komórek, ponieważ dzięki niemu uzyskują one potrzebną do przetrwania energię.
Żeby dobrze to zobrazować należy przedstawić zjawisko głodówki czy okresowego postu, które ma podobny przebieg. Otóż w naszym organizmie zachodzą dwa istotne procesy: anabolizm i katabolizm. Ten pierwszy dotyczy reakcji, które prowadzą do stworzenia nowych komórek. Natomiast katabolizm działa odwrotnie, jest to obumieranie komórek. Każda komórka naszego ciała posiada określony czas życia, a później obumiera.
Jeżeli stan zdrowia danej osoby jest dobry ilość obumarłych komórek równa się ilości nowych komórek. W przyrodzie nic nie ginie, a równowaga musi być zachowana. Jednak u młodych, prawidłowo rozwijających się organizmów przeważają procesy anaboliczne. Już w czasie pierwszego roku życia masa urodzeniowa niemowlęcia wzrasta aż 3 razy. Natomiast przeważający katabolizm zwykle występuje podczas szkodliwych stanów dla organizmu, tj. długotrwałej choroby, głodówki, braku niezbędnych do życia składników żywności, starczego wieku czy wycieńczeniu organizmu.
Czasami bywa tak, że komórki mogą oszukać apoptozję (śmierć) i zamiast obumierać, przechodzą transformację w komórki nowotworowe. Jest jeszcze jeden niebezpieczny proces zachodzący w naszym ciele. Nazywa się nekroza, a dotyczy uwalniania się toksycznych substancji i enzymów z obumarłej komórki. Dlatego właśnie organizm wyhodował odpowiednie mechanizmy do ich wydalania. W swoich badaniach Yoshinori Ōsumi przedstawił autofagię w drożdżach, a było to w 1988 roku. Jednak nie był on pierwszym naukowcem, który nazwał ten proces.
Po raz pierwszy Christian de Duve prześledził ten proces w 1963 roku. Od wtedy zaczęto obserwować jego wpływ na ludzki organizm. W każdej komórce naszego ciała występuje enzym kinaza mTOR. Kontroluje on poziom ATP (adenozynotrifosforanu). Podczas procesu rozkładu glukozy powstaje ta cząsteczka, a mięśnie wykorzystują ją jako źródło energii. Gdy enzym kinazy uzyska prawidłowy poziom ATP wysyła sygnał organizmowi, że komórki mogą wzrosnąć. Natomiast gdy poziom ATP jest niewielki, wzrastają procesy autofagii. W cytoplazmie tworzy się błona, która zabiera i zamyka w sobie inne komórki, które zostały wyznaczone do utylizacji.
Taki autofagosom wędruje do lizosomów (organelli, które zawierają enzymy trawienne). Lizosomy pochłaniają autofagosomy i pomagają z odzyskaniu ważnych składników. Strawione substancje kierują się do cytoplazmy gdzie mogą zostać znów wykorzystane.
Nasz organizm usuwa szkodliwe pozostałości, a odzyskuje część potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu substancji. Jednakże czasami proces autofagii może nie zachodzić z prawidłową częstotliwością. Wtedy występuje w ciele człowieka patogeneza, zwłaszcza może ona wystąpić u osób starszych.
Istnieje kilka ważnych czynności, które mogą wpłynąć na zaburzenia autofagii:
Jeżeli chcemy cieszyć się dobrym zdrowiem należy pamiętać o wielu czynnikach, które składają się na cały system zdrowotny.
Wybrane źródła:
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114885,20781490,nobel-2016-z-medycyny-dla-yoshinori-ohsumi-za-badania-nad-autofagami.html
http://www.nature.com/cr/journal/v24/n1/full/cr2013169a.html – opis pierwszych badań nad autofagią
http://slawomirambroziak.pl/w-zdrowym-ciele/zywienie-glodem/
http://roguehealthandfitness.com/how-to-increase-autophagy-for-lifespan-extension/
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0092867407016856 (Autofagia w procesie patogenezy)
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.4161/auto.21327 (opis ćwiczeń, które wzmagają autofagię w tkankach)
http://laboratoria.net/artykul/13513.html (opis apoptozy- śmierci komórek)